حالا که تلگرام آفم حالم بهتره ولی.

من فقط دلم میخواد هروقت خواستم برم توی کتاب یا فیلم موردعلاقه م. دلم میخواد هروقت احساس کردم که احساساتم دارن اذیت میشن و شب خوبی برای زنده بودن نیست سری به کالفیلد و اردکای سنترال پارک بزنم و تا صب به همه چی بخندیم. یعنی انقدر سخته مثه کالفیلد بودن؟ چرا هیچکی بلد نیست کالفیلد باشه؟ اختاپوس یه وقتی میگفت من خودم یه کالفیلدم و باید ته ناتور دشتو بنویسم. ولی میدونی چیه؟ من یه چیناسکی ام؛ و تهش واقعا برام مهم نیست."زندگی از شصت سالگی شروع میشه."